چکیده
طي 20 سال اخير، قوياً به واكنش ساختمان ها در مقابل پيچش هاي سختي كه در اثر حركات ناشي از زلزله  به وجود مي آيند، رسيدگي شده است، اما اكثر تحقيقات انجام شده، تنها به مدل هاي ساده اي هم چون مدل تيرهاي برشي و ساختارهاي يك طبقه محدود شده اند. در اين مقاله، با استفاده از يك سري از ساختارهاي بتن هاي تقويت شده 1، 3و5 طبقه اي كه براي مقادير مختلفي از ناهنجاري هاي طبيعي و تصادفي طراحي شده اند، به اين مشكل پرداخته شده است. ايده آل سازي مواد پلاستيك اين ساختارها، جهت انجام يك سري تحقيقات پارامتريك پيرامون برخي حركات حقيقي و نيمه مصنوعي كاربرد دارد.
يافته ها اين طور نشان داده اند كه نتايجي كه از مدل هاي تيرهاي برشي، يك طبقه و ساده اخذ مي شوند آنچنان قابل اعتماد نيستند لذا استفاده از آنها براي ايجاد اصول پايه كدگذاري شده توصيه نمي شود.
لغات كليدي: ساختارهاي متقارن، ناهنجاري (ناهمگني)، پيچش، زمين لرزه، واكنش ارتجاعي (الاستيك)، مدل محوري پلاستيك.
 
مقدمه:
اكثر كارهاي منتشر شده اي كه در مورد واكنش ساختارهاي متقارن به پيچش هاي ناشي از زمين لرزه هاي سخت هستند براساس مدل هاي ساده و يك طبقه اي از تيرهاي برشي شكل گرفته اند. ابتداً، اين مدل ها از سه عنصر تشكيل شده بودند كه به صورت موازي با محور y قرار داشتند، بنابراين تنهنا رابطه ساده  برقرار بود و اين رابطه به حركات ساده زلزله اي تعلق داشت.
بعدها برخي عناصر مقاومتي به راستاي x اضافه شدند و به همين جهت سيستم‌هايي با دو نامساوي   تحت عنوان ورودي هاي زلزله اي دو بعدي قابل توجه شدند. جالب است بدانيد كه مول تيرهاي برشي سخت از سال 1972 براي تحليل واكنش سيستم هاي چند طبقه اي متقارن در مقابل زمين لرزه كاربرد داشته است.
نتايج حاصل از رسيدگي به پيچش هاي سخت كه با مدل هاي يك طبقه و ساده‌اي از تيرهاي برشي به وجود آمده معمولاً براي ارزيابي ميزان كفايت قوانين سختي جهت ايجاد كدهاي طزراحي ضد زلزله جديد و ارائه پيشنهاداتي براي اصلاح اين طرح ها به كار مي روند. به هر حال، بنا به دلايلي كه در زير ارائه مي شوند چنين برآوردهايي چندان قابل اطمينان نيستند....