با توجه به قرار گرفتن کشور ما برروي کمربند زلزله، هميشه اين وحشت وجود دارد که در آينده نيز زلزله هايي به وقوع پيوسته و خسارتهاي بيشتري به بار آورند، لذا استاندارد سازي فرآيند ساخت و ساز با رويکردهاي مختلف ضرورتي است که لزوم اهتمام بدان برکسي پوشيده نيست.

گرچه بررسي نقاط تخريب شده در اثر زلزله مبين اين امر است که ساختمانهاي بتن آرمه ايکه براساس ضوابط و آئين نامه هاي ساختماني تحت نظارت  دقيق ساخته شده  توانسته اند، در مقابل زلزله به خوبي مقاومت کرده، آسيب پذيري کمتري نسبت به ساير ساختمانهاي سنتي و اسکلت فولادي داشته باشند، اما همين مطالعات درصد ساختمانهايي را که در آنها ضوابط و مقررات ساختماني بدقت به اجرا درآمده باشند را بسيار کمتر از حد انتظار برآورده مي کنند. 

در واقع طرحي که مهندسان طراحي مي کنند در عمل به اجرا در نمي آيد. در واقع عدم نظارت برتوليد بتن و اجرا و کنترل کيفيت، از جمله ضعف هايي است که در ساختمانهاي بتني وجود داشته و دارد. مثلاً در شرايطي که بتن ساخته شده به مدت 5 تا 7 روز نياز به آب دارد در برخي مناطق کشور، بعلت خشک سالي در ساخت و ساز از آب براي عمل آوري بتن، کمتر استفاده مي کنند و يا در مناطقي ديگر از کشور بعلت سرماي هوا و يخ زدگي، ساختماهاي بتني لاجرم از کيفيت  و استحکام لازم برخوردار نيستند، اين مشکلات و بسياري ديگر از موارد، باعث شده که به اعتراف کارشناسان صنعت ساختمان، "در سراسر دنيا ، عمر سازه تا 80 سال است. اما در کشور ما متأسفانه اين زمان به کمتر از 10 سال ميرسد" . از طرف ديگر مستند به تحقيقات بعمل آمده و با فرض خوشبينانه و رعايت کامل استاندارد 2800  ساختمانهاي اجرا شده در کشور بسيار سنگين بوده، بطوريکه برخي کارشناسان معتقدند که در کشور ما  بار مرده هر مترمربع ساختمان بطور متوسط 400 تا 500 کيلوگرم بيش از معيارها و استانداردهاي متداول جهاني است....