در قالب word و در 13 صفحه، قابل ویرایش.
اگر چه در بعضي از کاربردهاي خاص براي جوشکاري خود کار استفاده ميشود ، اما در حال حاضر بخش عمده عمليات جوشکاري لوله با استفاده از يکي از فرايند هاي جوشکاري دستي انجام ميشود .
لوله هايي که در کاربرد هاي صنعتي در وضعيتهاي افقي نصب ميشوند معمولاً در وضعيت عمودي ، بالا تر از وضعيت ساعت 6 به طرف ساعت 12 جو شکاري ميشوند .
لبه لو له ها معمولاً با زا ويه پخ 60 تا 70 درجه ودرز اتصال تا 3 ميلي متر آماده ميکنند تا نفوذ جوش تضمين شود . روش مورد استفاده براي جوشکاري لوله در وضعيت عمودي بالا رو همان است که در مورد جوشکاري عمودي ورق ديديم و در آن يک سوراخ کليد در ريشه جوش حفظ ميشود . در
کاربرد هايي که به خط جوش بسيار دقيق مرغوب نياز است ميتوان پاس ريشه را با فرايند تيک (آرگون) جوش داد و براي پاسهاي بعدي از فرايند جوشکاري قوس دستي استفاده کرد.
روش ديگري که غالباً براي جوشکاري خط لوله هاي سراسري به کار مي رود روش جوشکاري سرازير است . در هنگام کار با فرايند جوشکاري قوس دستي براي جوشکاري سرازير بايد از الکترود روپوش سلولزي يا سلولزي با پودر آهن استفاده کرد و وجوشکاري را در وضعيت پايين رو از وضعيت ساعت 2 به طرف وضعيت ساعت 6 و در چند پاس انجام داد .
براي جوشکاري سرازير از فرايند ميگ (co2) نيز ميتوان استفاده کرد . از اين فرايند در يک روش تلفيقي نيز استفاده ميشود . در اين روش پاس ريشه را عمودي به طرف پايين و پاس هاي بعدي و پاس آخر را عمودي از پايين به بالا جوش ميدهند .
در جوشکاري سرازير نيازي نيست که پهناي پاس ريشه به همان اندازه اي باشد که در جوشکاري عمودي بالا رو هست . معمولاً پيشاني پخ و درز اتصال معادل 5/1 ميليمتر کافي است .
پاس ريشه وقتي در وضعيت عمودي يا سرازير جوش داده شود ، بدون چپ و راست بردن الکترود انجام ميشود . اما براي يکنواخت شدن نفوذ بايد سوراخ کليدي کوچکي را در لبه جلوي خط جوش حفظ کرد . سپس پاسهاي بعدي و آخر را در وضعيت عمودي سر بالا جوش مي دهند ....