فریت های نیکل-روی از جمله مواد مغناطيسي نرم مي باشند که در صنايع مختلف ( از قبيل استفاده در محيط هاي ذخيره اطلاعات، هسته ترانسفورماتورها, آهنرباهاي موقت, صنايع الکترونيک، صنايع نظامي , صنايع هوافضا، آنتن ها و ... ) مورد استفاده قرار مي گيرند .
در مقايسه با همتاي پلي کريستالي اين فریت ها , مواد نانو ساختار اين فریت ها مي توانند خواص بهتري از خود نشان دهند . در ساليان اخير براي توليد نانو پودرهاي آلياژي با ميکروساختار کنترل شده جهت بهبود در خواص مغناطيسي روش مکانوشيميايي مورد توجه قرار گرفته است.
روش آلياژسازي مکانيکي که بر اساس آسياب کردن مخلوطي از پودر مواد اوليه استوار است، براي اولين بار در سال 1976 ميلادي براي توليد ذرات کامپوزيتي مورد استفاده قرار گرفت. آلياژسازي مکانيکي يک روش توليد پودر در حالت جامد بوده و شامل  جوش خوردن و شکست متوالي ذرات پودر مواد اوليه در يک آسياب گلوله اي با انرژي بالا مي باشد...