مقدمه

مشخصات فلز مذاب ، بويژه هنگامي که از درجه حرارت بالا وارد قالب مي شود ، به گونه اي است که ممکن است به انجام فعل و انفعالات فيزيکي و شيميايي ميان مذاب و مواد قالب يا ماهيچه منجر شود .
بديهي است انجام اين واکنشها مي تواند به خصوص متالورژيکي و مکانيکي قطعه آسيب رسانده و از توليد قطعه سالم و بدون عيب جلوگيري نمايد . ايجاد سطوح زبر و خشن (در قطعه ) يکي از اين موارد است که در قالب و ماهيچه هاي ماسه اي بطور شايع و گسترده مشاهده مي شود . فلز بدليل دارا بودن ويژگيهاي حالت مذاب (مايع ) مواد قالب و ماهيچه را تر نموده و به داخل آن نفوذ مي کند ، قابل ذکر است که در بعضي از موارد نفوذ مذاب از طريق ترک هاي ايجاد شده در اثر انبساط حرارتي در سطح قالب صورت مي گيرد . پس از نفوذ فلز مذاب به داخل قالب يا ماهيچه يعني ماسه و چسب صورت مي گيرد که محصول اين فعل و انفعالات به سطح قطعه چسبيده و موجب زبري و ناهمواري سطوح آن مي شود
بنابر اين ، بديهي است که براي جلوگيري از ايجاد چنين عيبي در قطعه ريختگي ، بايستي به طريقي از انجام فعل و انفعال ميان فلز مذاب و قالب ماهيچه ممانعت به عمل آورد . هرچند با توجه به پيشرفت هاي حاصل شده در زمينه هاي مواد و فرآيند که با انتخاب ماسه و چسب مرغوب و نيز کنترل روش قالبگيري مي توان اين عيب را تا حدودي زيادي محدود نمود ولي به دليل بالا رفتن هزينه توليد ، استفاده از اين روش اقتصادي نمي باشد از اين رو ، مناسب ترين روش براي جلوگيري از عيب ياد شده ، پوشش دادن سطحهاي قالب و ماهيچه با مواد دير گداز معيني است که ضمن اقتصادي بودن از تماس فلز مذاب با قالب و ماهيچه و در نتيجه انجام فعل و انفعالات فيزيکي _ شيميايي ميان آنها جلوگيري مي کند .