چکیده

به منظور معرفي بهترين تيمار شيميايي و روش نگهداري مفيد طرحي بصورت فاکتوريل کاملا تصادفي بر روی دو رقم گل بریده داودی انجام شد. تيمار هاي شيميايي شامل: اسيد سيتريک، هيدروکسي کونينولين سيترات، اتانول، بنزيل آدنين، کلريد کبالت و سولفات آلومينيوم بودند که همگي ساکارز نيز بهمراه داشتند و با تيمار شاهد (آب مقطر) مقايسه شدند. اين طرح به سه روش نگهداري در سرد خانه، روش پالس و روش استاندارد(مداوم) انجام شد. طول عمر گل هاي بريده، ميزان کلروفيل، وزن تر شاخه هاي بريده، توليد اتيلن و ميزان جذب آب در بين تيمارها مقايسه شد.نتايج آزمايش نشان داد که گلها اتيلني توليد نکردند. نگهداري در سرد خانه سبب افزايش قابل توجه عمر گل ها شد و روش استاندارد بهتر از روش پالس بود. همه مواد مورد استفاده عمر گلها را افزایش دادند و ماده هيدروکسي کوئینولين سيترات بيش از ساير مواد عمر گل هاي بريده را افزايش داد.