دانلود تحقیق با موضوع سرطان پستان،
در قالب doc و در 49 صفحه، قابل ویرایش. (منابع و رفرنس درون متنی دارد)

سرطان پستان يكي از شايع ترين انواع سرطان است كه هرساله باعث مرگ و مير فراواني در بين زنان و مردان مي شود (68 و 69). سرطان پستان در ایالات متحده آمریکا یک مشکل عمده بهداشتی است (23) و پس از سرطان ریه دومین علت مرگ ناشی از سرطان ها می باشد (24 و 55 و 70). تخمین زده می شود سالانه 1/1 میلیون زن در سراسر جهان به سرطان پستان مبتلا شده و 410000 نفر در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند (38). همچنین در امریکا بیشتر از 190000زن و 1900 مرد در سال دچار این بیماری می شوند و 40000 نفر نیز در اثر سرطان پستان فوت می کنند (23). بالاترین وقوع سرطان پستان در اروپا و ایالات متحده گزارش شده است (71). این سرطان 26% تمام سرطان های تازه تشخیص داده شده در زنان را تشکیل داده و مسئول 15% مرگ های وابسته به سرطان در زنان می باشد (72). طبق آمارهای فعلی، خطر ابتلا به سرطان در طول عمر زن 1 به 8 است. هنگامی که این خطر در سنین مختلف در نظر گرفته شود، خطر ابتلا به سرطان پستان در سن 39 سالگی 1 در 210 ، و خطر ابتلا در سن 59 سالگی 1 در 26 است. تقریبا 80 % از موارد سرطان پستان، بعد از 50 سالگی تشخیص داده می شود (23).
سرطان وقتی بوجود می آید که DNA به عنوان سیستم کنترل کننده اعمال سلول، تغییر کرده و رشد و تقسیم سلول از کنترل خارج شود. به هنگام بروز سرطان رشد وتکثیر سلولها از مهار و کنترل خارج می شود و تعداد زیادی سلول جدید ایجاد می شود که به تدریج منجر به ایجاد توده یا تومور سرطانی می گردد (73). سرطان پستان در واقع تومورهای بدخیمی هستند که بطور معمول در سلول های اپی تلیالی لوبولی- مجرایی پستان به وجود می آیند و از طریق سیستم لنفاوی به گره های لنفاوی زیربغلی گسترش می یابند. پس از آن تومور می تواند به نواحی دور دست بدن نظیر ریه ها، کبد، استخوان و مغز متاستاز دهد. وجود سلول های سرطانی پستان در گره های لنفاوی زیربغلی نشان می دهد که رشد تومور تنها به نواحی مجاور پستان محدود نمی شود، بلکه تومور توانایی گسترش به نواحی دور دست را نیز دارد. اکثر سرطان های اولیه پستان آدنوکارسینوم هایی هستند که در ربع فوقانی خارجی پستان واقع می باشند (71).
سلول های سرطانی بر مبنای این که به غشا پایه تهاجم کرده و از آن عبور می کنند یا خیر می توانند سرطان مهاجم  یا سرطان درجا  باشند. که از سرطان های درجا می توان به کارسینوم لبولی  و مجرایی درجا اشاره کرد، و از کارسینوم های تهاجمی پستان می توان به بیماری پاژه نوک پستان، کارسینوم مجرایی مهاجم، آدنوکارسینوم همراه با فیبروز، کارسینوم مدولاری، موسینی، پاپیلری، توبولار ، لبولی تهاجمی و سرطان های نادر (آدنوئید کیستی، سلول اسکاموس آپوکرین) اشاره کرد (72 و74 و 75). کاسینوماهای پستان به دو گروه عمده مجرایی (حدود 85% سرطانهای پستان) و لوبولار (حدود 15% سرطانهای پستان) تقسیم شده که بیشتر به صورت غیر مهاجم یا مهاجم دیده می شوند (76).
و . .  .