داربست
داربست سازه اي موقتي است كه از طريق آن شخص مي تواند براي انجام عمليات ساختماني به محل كار دسترسي پيدا كند. داربست شامل هر نوع سكوي كار، نردبان و نرده هاي محافظ است. داربستهاي اصولا به دو دسته تقسيم مي شوند:
1-داربستهاي مهارشده.
2-داربستهاي مستقل.
داربستهاي مهارشده
در اين گونه داربستها يك رديف ستونهاي عمودي در فاصله مناسبي از ديوار طوري نصب مي شوند كه بتوان سكوهاي كار (تخته هاي زيرپايي) را با پهناي مورد نظر برروي آنها سوار كرد. ستونهاي عمودي به كمك لوله هاي افقي داربست به يكديگر متصل شده و توسط قطعاتي عرضي به نام دستكهاي افقي به ساختمان مهار مي شوند. اين داربست همراه با بالا آمدن ساختمان برپا مي شود.
داربستهاي مستقل
داربستهاي از دو رديف ستون عمودي تشكيل مي شوند كه توسط لوله هاي عرضي به يكديگر متصل مي گردند. اين نوع داربست از ساختمان به عنوان تكيه گاه استفاده نمي كند و به همين جهت براي استفاده در ساختمانهاي تير پايه اي بسيار مناسب است.
تمامي داربستها بايد به طور عمودي در فواصل تقريبي m6/3 و به طور افقي در فواصل m6 كاملا به ساختمان مهار شوند. براي انجام اين كار همچنين مي توان از لولة افقي مهار كه در داخل ديوار يا در عرض درگاهي پنجره قرار مي گيرد نيز استفاده كرد و قطعات عرضي داربست را به آنها متصل كرد. در روش ديگر مي توان از لوله اي با پاية قابل تنظيم كه در داخل درگاهي قرار مي گيرد براي اتصالات قطعات عرضي استفاده كرد. در صورتي كه درگاهي مناسب وجود نداشته باشد بايد داربست را به كمك لوله هاي موربي كه به سمت ساختمان متمايل اند، حايل كرد.

داربستها را مي توان از مواد زير ساخت:
1-لوله هاي فولادي.
2-لوله هاي آلياژ آلومينيم.
3-چوب.
خانه هاي كارگاهي
به طور كلي به خاطر عمليات و ماهيت موقتي محل ساختمان، براي اقامت كاركنان و انبار كردن مصالح نمي توان ساختمانهاي دائمي احداث كرد. به هر حال سازنده به سليقه خود مي تواند مناسبترين امكاناتي را كه براي هر پروژه ويژه به صرفه باشد، فراهم سازد. اين كار علاوه بر بهبود روابط مديريت و كاركنان، از ميزان اتلاف مصالح در اثر دزدي، خسارات اتلافي و دشمني نيز مي كاهد. هرچه تسهيلات و امكانات رفاهي ايجاد شده در محل ساختمان بهتر باشد، به همان اندازه خشنودي كاركنان حاضر در محل نيز بيشتر خواهد بود و اين امر در نهايت به باروري بيشتر منجر خواهد شد ...