بیوگرافی:
هوشنگ گلشيري در سال 1316در اصفهان به‌دنيا آمد. در سال 1321 همراه با خانواده به آبادان رفت.
اقامت در آبادان از 1321 تا 1334 بايد شكل‌دهندهُ حيات فكري و احساسي من باشد. پدرم كارگر بنا، سازندهُ مناره‌هاي شركت نفت بود، و ما مدام از خانه‌اي به خانهُ ديگر مي رفتيم، و همه‌اش هم بازي و بازي مي‌كرديم. فقر هم بود، اما آشكار نبود، چون همه مثل هم بوديم و عالم بي خبري بود.
از 1334 تا 1352 در اصفهان زيسته‌ام. تا 37 آموختن و خواندن بود و آشنايي از درون با سنت‌هاي ريشه‌دار، آن هم آدمي كه الخي بار آمده بود، در خانه‌اي شلوغ. ما شش بچه بوديم و يكي هم بعد آمد و مسكنمان اتاقي كوچك بود و صندوقخانه‌اي. خانه هم چند اتاق داشت با كلي آدم. تابستان‌ها هم كار مي‌كرديم، در بازار، من و برادر بزرگتر و بعد از ديپلم گرفتن هم من باز مدّتي در كارخانه‌اي، مدّتي هم در بازار، در دكان رنگرزي و خرازي و بالاخره در دكان قنادي، كار كردم. مدّتي هم در تهران و در خاكبرداري زميني كه قرار بود برق آلستوم فعلي شود. بالاخره از دفتر اسناد رسمي سر درآوردم، پس از گرفتن ديپلم گلشيري اولين داستانش را در همين زمان نوشت.
همه‌‌جا دربارهُ من نوشته‌اند كه با شعر شروع كرده است. قضاوت‌‌ها براساس آثار چاپ شده است. حقيقت اين است كه حداقل دو كار چاپ نشده و بسيار خام هنوز هم دارم كه بايد مال سال37 باشد، يعني وقتي كه در دفتر اسناد رسمي كار مي‌كردم.
گلشيري در سال 1338 تحصيل در رشتهُ ادبيات فارسي را در دانشگاه اصفهان آغاز كرد. آشنايي با انجمن ادبي صائب در همين دوره نيز اتفاقي مهم در زندگي او بود.
از سال 39 به انجمن ادبي صائب رفته‌ام و اين انجمن‌نشيني به گمانم تا 42 و شايد 43 ادامه داشته است.
شركت در جلسات انجمن صائب زمينه‌ساز آشنايي با برخي اهل قلم آن روز اصفهان شد كه در نشست‌هاي ادبي ديگر تداوم يافت. آشنايي با برخي فعالان سياسي در اين جلسات او را وارد عرصهُ فعاليت سياسي كرد كه به دستگيري‌اش در اواخر سال 1340 انجاميد.