وي در سال 685 هجري در قصبه فريومد  از ولايت جوين خراسان ولادت يافت شماره اي از قطعات ابن يمين در مرثيه و تاريخ وفات بزرگان است و شايد منشا بهترين قطعه هايي كه در اين مضمون سروده شده و بعد به ماده تاريخ رسيده اين قطعات شاعر باشد.

 

         12 – حافظ :

     خواجه شمس الدين محمد حافظ معروف به لسان الغيب در اوايل قرن هشتم حدود 726 هجري در شيراز تولد يافت  پدرش بهاء الدين در عهد اتابكان سلغري فارس از اصفهان به شيراز مهاجرت كرد و مادرش اهل كازرون بود وي حافظ قرآن كريم بود . از وي مراثي نيز باقي مانده است از جمله مرثيه فخيم او در مرگ شاه شيخ ابواسحاق بسيار مشهور است .

    ياد باد آنكه سركوي توام منزل بود            ديده را روشني از خاك درت حاصل بود

    . . .

    ديدي  آن خاتم  فيروزه  بو اسحاق            خوش درخشيد  ولي دولت مستعجل  بود

      در بسياري كتب بيان شده كه وي قطعه و غزلي در مرگ فرزند دارد . اما آقاي علي موسوي گرما رودي چنين مي گويد (( نسبت دادن اين مرثيه به حافظ ناصواب است زيرا اولا حافظ غزلي به اين سستي ندارد . ثانيا مرگ فرزند وي شناخته نيست )) (1 )

     بلبلي خون دلي خورد و گلي حاصل كرد          باد غيرت به صدش خار پريشان دل كرد

     طوطيي را به خيال شكري دل خوش بود          ناگهش  سيل  فنا  نقش  امل  باطل  كرد