فهرست مطالب
«كليد واژه»    3
«ديباچه»    3
سير تكامل بشر از ادوار نخستين تا زمان معاصر    9
«باب نخست – تاريخچه مصادره در ايران»    10
فصل نخست: ايران پيش از انقلاب مشروطيت    11
بخش نخست: ايران باستان    12
بخش دوم: ايران از ظهور اسلام تا دوران معاصر    17
بخش سوم: ايران از انقلاب مشروطيت تا انقلاب اسلامي    23
بخش چهارم: ايران از انقلاب اسلامي تا عصر حاضر    45
«باب دوم – مصادره از اموال غير منقول و حقوق خصوصي»    50
فصل نخست – حقوق مدني و مصادره    51
بخش نخست – قانون مدني    52
گفتار نخست: «مالكيت و مصادره اموال غير منقول»    53
گفتار دوم: «ارث و مصادره اموال غيرمنقول»    70
گفتار سوم: «عقود معين و مصادره اموال غير منقول»    77
باب سوم – مصادره اموال غيرمنقول در حقوق عمومي    97
بخش اول – قانون اساسي    97
نتيجه گيري مبحث    105
منابع و مآخذ   

1-يكي از نخستين جوامع بشر، نياز او به مأمني بوده است كه حريم او در مقابل هجوم آفات محيط پيرامون اوست.
در ابتداي حضور او در پهنة گيتي، «غارنشيني» بر مي گزينند و همگان ديگر را «دشمن» كاشانة طبيعي خويش مي پندارد و «استيلاء و تصرف» در مفهوم بسيار اولية آن نمايان مي گردد.
بتدريج و با مسخر ساختن عناصر چهارگانه طبيعت «آب و باد  و خاك و آتش» مي آموزد كه چگونه مي توان «بقاء در يك محيط ساكن» را تجربه كند و در عين حال «آدمياني» چون «خويشتن» را در كنار و جوار خويش بپذيرد و گاه با ايشان در تعاملي انساني – در حدود بشر نخستين – به سر برد.
يكي از نتايج لاجرم اين همزيستي كمابيش، ظهور نخستين «قبيله هاي بشري» است. قبيله هايي كه خود يك نماد ابتدايي از زيست جمعي آدميان است.
در همين اثناءست كه مفاهيمي چون «رياست» و «اداره» امور را مي آموزد و يك «نماد از سلسله مراتب قراردادي» در ذهن بشر شكل مي گيرد.
زيستن در زمين پاك كه وديعه آفرينشگر  است براي اشرف مخلوقات «انسان» تا از نيكوئيهاي آن بهره گيرد. سپس قابل «تملك» بودن آنچه برروي اين زمين خاكي، جاي گرفته است در ابتداي امر مفهومي «بسيط» به نظر مي رسد. مفهومي كه به غايت «مطلق» است و غيرقابل «تقيد».