فهرست مطالب
مقدمه
فصل اول: اقدامات شاه و اطرافيان او
اعلان سركوب از طرف رژيم
سياست تضعيف مذهب
رفع حجاب از زنان
فروش زمين هاي دولتي به مردم و رونق زمين بازي
پيدايش طبقات اجتماعي جديد
تغيير نظام آموزش و پرورش
رويارويي روحانيت با زمينه ي آموزش و پرورش
دستگيري امام وقيام خونين پانزده خرداد
فصل دوم: هويت و اوضاع ايران
هويت ايران در مقابل غرب گرايي
اوضاع اقتصادي ايران در دوران رضا شاه
بازگشت به قدرت مطلقه شاه
فصل سوم: آغاز انقلاب
جرقه هاي انقلاب اسلامي
سال تجديد هيئت سياسي در ايران
فرار شاه از ايران
پيروزي انقلاب اسلامي
علل و عوامل پيروزي انقلاب اسلامي در ايران
صفات امام خميني از زبان چندي از علما و روحانيون
منابع و مأخذ

چكيده:
امام خميني به عنوان مرجعي بزرگ و رهبر انقلاب اسلامي ايران و بنيان گذار جمهوري اسلامي در ايران با پديده‌ي تخرب و اخراب سياسي داراي ديدگاهي خاصي است كه ميتواند در جامعه‌ي امروزه راه گشا باشد. ديدگاه او را مي توان در پنج مرحله مورد بررسي قرار داد.
در اولين مرحله يعني پيش از انقلاب اسلامي ايران امام خميني به دليل وابستگي احزاب سياسي به بيگانگان يا فرمايشي و غيره آزاد بودن آنها اصولاً آنها را عامل پراكندگي در جامعه و نفوذ بيگانگان يا وابسته به رژيم مي ديد از همين روي به طور كلي با فعاليت احزاب سياسي و تخريب مخالفت ورزيده و فعاليت آنها را فتنه انگيز دانسته بود. در مرحله‌ي دوم يعني در آستانه‌ي پيروزي انقلاب اسلامي ايران امام بر فعاليت احزاب مردمي و تامين كننده‌ي منافع مردم صحه گذاشته و فعاليت آنها را حتي احزاب غير اسلامي و نامسلمان را آزاد اعلام نمودند اما اين آزادي را مشروط به مضر نبودن فعاليت آنها براي اسلام و مصالح عمومي دانسته اند مرحله‌ي سوم رويكرد امام خميني بر احزاب سياسي سال هاي نخستين بعد از انقلاب را در بر مي گيرد در اين مقعط امام كه پراكندگي هاي ناشي از فعاليت گروهها و احزاب سياسي را مي‌ديد بر بقاي انقلاب و استمرار نظام يوناني اسلامي بيمناك شد و اين پراكندگي ها را عاملي در جهت تضعيف انقلاب مي دانست بنابراين به طور مكرر در سخنانشان خواستار اتحاد گروه هاي سياسي در جامعه شدند ولي تذكرات امام در مورد وحدت بين گروه هاي سياسي نتيجه بخش نبود.
مقدمه:
از روزي كه پيامبر اكرم (ص)، علي (ع) و شيعيانش را گروه رستگاران ناميد و ابوذر، سلمان، عمار، مقداد، و ديگر ياران پيامبر(ص) و همچنين مبارزترين و انقلابي ترين مجاهدان اسلام چون حجربن عدي، صعصه بن صوحان، مالك اشتر، عدي بن حاتم، براي نخستين بار به نام شيعه شهرت يافتند تشيع با خاطرات و تجربيات پرباري از مقاومت، مبارزه، قيام و شهادت آميخته شد و بعنوان يك مكتب انقلابي، پرچم رسالت خونبار جهاد را در برابر ظلم، خودكامگي و فساد به دوش گرفت. تاريخ شيعه آكنده از مبارزة مداوم و بي امان و نهضتها قيام ها بر عليه حكام خودكامه و ظالم است. شيعه هيچ گاه در طول تاريخ سنگر مبارزه را ترك نكرده است و همواره شعار عدالت و امامت را به عنوان اصيلترين پيام وحي بدوش كشيده است و تا محقق نهايي اين دو اصل، مبارزه با همة قدرتهاي مانع و حكومتهاي ظالم و براندازي هر نوع ستم اجتمايي را فرض، و بخش اجتناب ناپذير ايمان دانسته است. مورخ و دانشمند معروف اهل تسنن «الوي» در اين مورد مي گويد: « شيعه نخستين كساني هستند كه تفكر انقلابي و پرچم قيام را در اسلام بر ضد طفيان بدوش كشيدند و همواره نظريات شيعه روح انقلاب را با خود همراه داشت. عقيده به امامت كه شيعه بدان سخت ايمان داشت. آنها را به انتقاد و اعتراض نسبت به هيئتهاي حاكمه و بالاخره به جبهه گيري در برابر آنها وا مي داشت و اين حقيقت در سراسر تاريخ شيعه مشهور است. بعقيده‌ي آنها ( شيعه) هر حكومتي غاضب و ظالم است، بهر شكل و در هر قالبي كه باشد مگر آنكه امام معصول يا نايب آن زمان حكومت را در دست گيرد. به همين دليل بود كه شيعه در تاريخ بطور مداوم در يك جريان انقلابي مستمر بسر مي بردند، نه آرام مي گرفتند و نه آن را رها مي كردند»...

این تحقیق با فرمت word قابل ویرایش در اختیار شما قرار می‌گیرد.
تعداد صفحات تحقیق: 44