موجشكنها سازههايي هستند كه جهت ايجاد آرامش در بندر گاه، براي تامين ورود مطمئن كشتيها به آبراهه ها و بنادر، كاهش انرژي ناشي از امواج و حفاظت از سواحل در مقابل امواج احداث ميشوند.موجشكنها از ديدگاههاي مختلف از جمله شكل هندسي، مصالح بكار برده شده و موقعيت قرارگيري به انواع مختلف دسته بندي ميشوند. از ميان انواع موجشكن ها به لحاظ شكل هندسي و مصالح به كار برده شده، موجشكنهاي توده سنگي 1 از متداولترين انواع آنها ميباشند.

تا حدود 50 سال گذشته، موجشكنهاي توده سنگي در آبهاي كم عمق ساخته ميشدند. با افزايش تبادل كالا، لزوم گسترش بنادر و وسعت آنها و افزايش ابعاد شناورها باعث گرديده موجشكنها در اعماق بيشتر ومكانهاي خيلي باز ساخته شوند و اين منجر به افزايش ارتفاع امواج و مطرح شدن مسايل طراحي و اجرايي شده است و در اين راستا انواع موجشكنها از نظر سازه و پايداري مورد توجه قرار گرفته اند. 

طراحان با احداث سازه هاي موج شكن در آب عميق تر و مكان هاي مستقر در معرض امواج بلندتر، دريافتند كه بايد حجم سنگ مورد نياز را تا رسيدن به نيمرخ پايدار افزايش دهند. استفاده از سنگ هاي بزرگ در سطح بيروني سازه، حجم مورد نياز را تا حد زيادي كاهش مي داد. پيشرفت هاي حاصله در تكنولوژي بتن در اوايل قرن نوزدهم ميلادي، باعث جايگزيني قطعات منشوري شكل بتني بجاي سنگ هاي بزرگ شد. اما با توجه به لزوم احداث موجشكن ها در مكانهاي مستقر در معرض امواج سهمگين تر، ساخت و جابجايي قطعات بتني مورد نيازغيرعملي شد. سرانجام كاربرد قطعات بتني داراي اشكال نامنظم با پايه هاي چندگانه رواج يافتند. پايداري اين قطعات در مقابل حمله موج علاوه بر وزن، در اثر درگيري 2 (جفت شدگي) قطعات مجاور حاصل مي شود. طي دهه هاي اخير، طراحي و ساخت موجشكن هاي شكل پذير در بسياري از نقاط دنيا افزايش يافته است . اين سازه ها تحت اصابت امواج دريا تغييرشكل داده و پس از تغييرشكل بر اساس شرايط محيطي و سازهاي به پايداري استاتيكي و يا ديناميكي ميرسند. در طراحي اين سازه ها اين عقيده كه مواد (مصالح) لايه محافظ سازه بايد از نظر ايستايي در برابر حملات امواج پايدار باشد ، نقض ميشود و به سازه اجازه داده ميشود كه تغيير شكل را تا رسيدن به يك فرم مؤثرتر ادامه دهد.

در اجراي اين گونه سازه ها به دليل مجاز بودن تغييرشكل سازه، ميتوان از محدودة وسيع تري از مصالح معادن سنگ استفاده كرد و با توجه به فلسفة عملكرد آنها در مواجهه با امواج دريا از مصالح با تناژ كمتر نيز بهره برد. وجود سكو در سازة شكل پذير منجربه كاهش بيشتر انرژي موج نسبت به ساير سازه هاي شكل پذير مي شود. از مزيتهاي ديگر اين نوع موج شكن ها نسبت به ساير انواع موج شكن هاي توده سنگي، ميتوان به كاهش بالاروي موج در بالاي سطح ايستابي، كاهش سرريزي موج از روي سازه، اجراي آسان اين سازه ها با توجه به امكانات محدود، ماشين آلات سبكتر و تجربيات پيمانكاران محلي و همچنين به دليل مجاز بودن تغييرشكل اين نوع سازه ها، امكان استفاده بهينه از معادن سنگي در محدودة وسيعتري از مصالح، اشاره كرد....