ترکهای جوان, جریانی سیاسی از اوایل دهة 1270 تا 1336/ 1860ـ 1918 در ترکیة عثمانی . این جریان که گروهها و جمعیتها و سازمانهای سیاسی چندی را در داخل و خارج ترکیه در بر می گرفت به طور کلی به سه دوره تقسیم می شود:
1) از اوایل دهة 1270 تا 1295/ 1860ـ 1878 2) از 1295 تا 1326/ 1878ـ 1908 3) از 1326 تا 1336/ 1908ـ 1918.
دورة اول . در این دوره که با سالهای پایانی عصر تنظیمات * (از رمضان 1255 تا ذیقعدة 1293/ نوامبر 1839 ـ دسامبر 1876) مقارن است فضای باز حاصل از اصلاحات سبب شد تا گروهی از روشنفکران امپراتوری عثمانی تحت تأثیر روشنگری غربی به ترویج افکار آزادی خواهانه و اصلاح طلبانه در مطبوعات بپردازند. طرح چنان اندیشه هایی در جامعة عثمانی به تشکیل نخستین گروه سیاسی از سلسله گروهها و سازمانهای سیاسی سری منجر شد. این گروه که «اتحادیة وطن پرستان » یا «جمعیت اتفاق حمیت » نامیده می شد در محرم 1282/ ژوئن 1865 با شرکت شش جوان از جمله نامق کمال * (1256ـ 1305/ 1840ـ 1888) شاعر نام آور در استانبول تشکیل گردید. رشد و توسعة سریع گروه و افزایش تعداد اعضای آن به 245 تن بنا بر ادعایی و تمایل و توجه بعضی از دولتمردان حتی دو شاهزادة عثمانی و یک شاهزادة مصری به گروه آن را در معرض فشار قرار داد و بعضی از رهبران آن چون نامق کمال و ضیاءبیک (ابوضیا توفیق ) و علی سعاوی به نواحی دوردست عثمانی تبعید شدند ولی در 1284/ 1867 با حمایت مالی همان شاهزادة مصری به پاریس مهاجرت کردند. حضور و فعالیتهای سیاسی آنان و همفکرانشان در اروپا اصطلاح ژؤن ترک (ترکهای جوان ) را پدید آورد (لوئیس ص 152ـ154).
مصطفی فاضل پاشا (1245ـ1292/ 1829ـ 1875) از وزرای دربار عثمانی ــ که به دلیل تغییر اصول جانشینی به فرمان سلطان عبدالعزیز (حک : 1278ـ1293/ 1861ـ1876) از جانشینی برادرش اسماعیل پاشا خدیو مصر محروم شده و به دشمنی با سلطان و صدراعظم عثمانی برخاسته و به فرانسه گریخته بود ــ با انتشار نامة سرگشاده ای به فرانسه خطاب به سلطان عبدالعزیز در روزنامة لیبرته ضمن انتقاد از نظام استبدادی و طرفداری از اصلاحات و «نظام سربستانه » (دموکراسی ) احتمالا به تقلید از اصطلاحاتی چون ایتالیای جوان فرانسة جوان آلمان جوان و جز آن هواداران و پشتیبانان خود در ترکیة عثمانی را ژؤن ترک و خویشتن را نمایندة ترکیة جوان معرفی کرد. این اصطلاح در مطبوعات و تاریخ نگاری اروپا متداول و با همان تلفظ (ژؤن ترکلر) یا ترجمة آن (گنج ترکلر) وارد زبان ترکی شد (آقشین ص 18ـ19 پتروسیان ص 8 ـ 9). جمعیتی هم که در 1284/ 1867 با شرکت نامق کمال و چند تن از مهاجران مشروطه خواه به ریاست مصطفی فاضل پاشا تشکیل شد تحت تأثیر همین عنوان خود را ینی عثمانلی لار (نوعثمانیان عثمانیان جدید) نامیدند. آنان اصطلاح ژؤن ترک را نیز عینا در سر لوحة نشریات خود می آوردند ( میدان لاروس ج 6 ص 709). ینی عثمانلی لار را معمولا گنج عثمانلی لار (عثمانیان جوان ) نیز می نامند (همانجا) که علت استفاده از واژة عثمانلی به جای ترک را باید عثمانی گرایی نسل اول مشروطه خواهان عثمانی دانست ...