به همین دلیل در روش ریخته گری تحت فشار امکان تولید قطعات پیچیده تر وجود دارد و از لحاظ مک و حفره های گازی و و نیز خواص مکانیکی شرایط بهتری نسبت به ریخته گری در قالب های ریژه دارد ...

تعیین ضخامت در طراحی قطعه:
باید مقاطع قطعات ریخته شده تا انجا اجازه میدهد نازک طراحی شوند . زیرا این امر نه تنها و وزن فلز مذاب مورد نیاز بلکه زمان ریختن تزریق و سرد شدن قطعه را نیز کاهش میدهد .
قطعهای که مقطع ان نازکتر است دارای خلل فرج کمتر و شکلی متناسبتر است .
 همچنین چون زمان سرد شدن مقاطع نازک سریتر است . این قطعات محکمتر از قطعات
ضخیم هستند و خواص مکانیکی بهتری دارند .
به علاوه سطح این قطعات صافتر قطعات ضخیم است .ولی باید توجه داشت که مقاطع نباید بیش از حد نازک باشند .زیرا امکان تغییر شکل و شکستن  وصدمه دیدن انها در هنگام حرکت  پرانها وجود دارد.
حداقل صخامتی که قطعه می تواند داشته باشد٬ برای آلیاژهای مختلف در جدول زیر ارائه شده است. این مقادیر تقریبی هستند و در عمل نمی توان به این حداقل دست یافت و بنابراین باید کمی بیشتر از این مقادیر را در نظر گرفت. افزایش ضخامت قطعه باعث ایجاد عیوب دیگری از قبیل ایجاد نقاط داغ و انقباض بیش از حد می شود بطور کلی وقتی در ضخامت قطعه تغییرات شدید بدهیم٬ احتمال به وجود آمدن این عیوب بیشتر می گردد٬ لذا اگر بخواهیم تغییراتی در ضخامت ایجاد کنیم باید این تغییرات به صورت تدریجی اعمال گردد.