صاحبنظران آموزش و پرورش عموماً بر اين عقيده هستند كه كيفيت مديريت فعاليتهاي آموزشي، مهمترين شاخص سطح كفايت و اثربخشي كل برنامه‌هاي آموزشي است؛ زيرا مديريت با نقش تعيين كننده و مؤثري كه در امر هدايت و رهبري فرايندهاي آموزش و پرورش در جهت هدفهاي آن دارد بالقوه هم مي‌تواند موجب پيشرفت آن گردد و هم موجب از هم پاشيدگي آن (علاقه‌بند،‌1362). بنابراين، براي استفاده عاقلانه و مقتصدانه از زمان، سرمايه، و كار و تلاش نيروي انساني به منظور نيل به هدفهاي عام آموزش و پرورش در سطح ملي و هدفهاي خاص آموزش و يادگيري در سطح آموزشگاهي بايد به آموزش و تربيت تخصصي افرادي مبادرت كرد كه واجد ويژگيهاي بارز و حربه‌اي مديريتي هستند؛ به عبارت ديگر، بايد سرمايه‌گذاري براي آموزش و آماده‌سازي مديران آموزشي در آموزش و پرورش دراولويت قرار بگيرد، به حدي كه مؤيد پيشرفت و ترقي آموزش و پرورش باشد و موجب ركود يا از هم گسيختگي آن نگردد.

به اعتقاد صاحبنظران سازماني يكي از بهترين روشها براي ايجاد و حفظ نطام آموزشي خوب، تربيت افراد كارآمد و متخصص به منظور مديريت و رهبري اين نظام است. مديريت و رهبري آموزش و پرورش در بسط و توسعه هر حركت، تصميم يا برنامه مهمي كه براي بهبود شرايط اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي هر جامعه طراحي مي‌شود حائز اهميت بسياري است. با توجه به اينكه راه‌حلهاي نهايي مسائل و مشكلات آموزشي نيز در دست رهبران آموزشي است، بايد قابليتها و تواناييهاي بالقوه مديران تا حد امكان رشد و پرورش يابد. در ميان گروه مديران و رهبران آموزشي، راهنمايان آموزشي از عناصر بسيار مهم به شمار مي‌روند....