مقدمه :
اهميت بحث و شناخت آن:
بدون ترديد از روزي كه بشر خود را شناخته و با ديگر همنوعانش به يك زندگي اجتماعي پرداخته است، همواره يا به جهت حسابگري و يا از روي ناچاري به اطاعت از مجموعه قواعد زندگي تن درداده است. خصلت تكليف پذير انسان باعث شده است كه بشر بتواند نيازمندي ها و خواسته ها و حوادث ناشي از زندگي اجتماعي را به وسيله اطاعت و پيروي از قواعد و مقررات موضوعه بشري برطرف و حل و فصل كند. بنابراين بايد گفت كه لازمه زندگي اجتماعي وجود همين قوانين و مقرراتي است كه براي انسان تعيين تكليف مي كند پس جامعه به چنين قواعد و مقرراتي نياز دارد و بايد مجازات‌هايي وجود داشته باشد براي برقراري نظم و امنيت و اجراي عدالت در بين مردم و قواعد و مقرراتي كه با حقوق و آزادي ها و شخصيت معنوي افراد در ارتباط است از اهميت به سزايي برخوردار است و قانونگذار افراد را وادار به رعايت احترام و اطاعت از اين مقررات كرده است.
حدود يكي از اين قواعد و مقررات است كه در بين ساير قوانين جزايي اهميت زيادي دارد و داراي مصاديق مختلفي مي باشد كه هدف ما در اين خصوص بررسي محاربه و مصاديق آن است تا بتوانيم در اين مورد تحقيق و تحليل بيشتري انجام دهيم و مورد توجه قرار گيرد.

فصل اول

مجازات و اهداف آن
گفتار اول:
مجازات و تقسيم بندي آن در قانون مجازات اسلامي
قانونگذاران براي هر جرمي مجازاتي تعيين كرده اند علي القاعده به تعداد جرايم مندرج در قانون، مجازات وجود دارد. ليكن مي توان مجموع اين مجازات ها بر اساس معياري دسته بندي كرده وجوه مشترك هر يك را شناخت. علاوه بر آن، طبقه بندي مجازات ها فايده هايي دارد كه اهم آن تعيين صلاحيت دادگاه هاست.
در قانون مجازات اسلامي (ماده12) تقسيم پنج گانه اي از مجازات ها به چشم مي خورد كه فارق مشتركي وجه تميز آنها از يكديگر نيست. ولي اين تقسيم بندي چندان بي متناسب هم با وخامت نوع جرم نيست.
نسبت موجود ميان مجازات ها و تقسيم آنها به اصلي، تبعي، تتميمي معيار ديگري براي تقسيم بندي آنهاست. كمااينكه مي توان مجازات ها را به تبع حتي كه از محكوم عليه سلب و يا ضايع مي كند يعني ماهيت عيني آنها را طبقه بندي كرد و در اين صورت مجازات ها به مجازات هاي بدني، سالب يا محدودكننده آزادي، مالي، ممنوعيت از اشتغال به كسب يا شغل يا حرفه، سالب حق، مجازات هاي سالب حيثيت و مجازات‌هاي محروميت از خدمات عمومي مي شوند.
مجازات هاي مقرر در قانون مجازات اسلامي به پنج قسم است:
حدود، قصاص، ديات، تعزيرات، مجازات بازدارنده.
عنوان هاي مذكور هيچگاه بيان شكل خاصي از مجازات ها نيست، بلكه هر يك به مجموعه اي از مجازات ها، اطلاق مي شود كه در شرع اسلام حكم جداگانه اي براي آن مقرر شده است. براي مثال كيفر تازيانه. ممكن است هم از باب حدود و يا تعزيرات و يا از باب مجازات بازدارنده باشد و همچنين مجازات سالب نفس.

فهرست مطالب