كاربرد مواد ويسكوزيته براي كنترل ارتعاشات به سال 1950 برمي‌گردد. زماني كه اولين بار بر روي هواپيما به عنوان وسيله‌اي براي كنترل خستگي ناشي از ارتعاشات در بدنه هواپيما مورد بهره‌برداري قرار رفت. به هرحال، با توجه به مصالح و مواد ميراكننده لرزش‌ها، ميراگرهاي ويسكوز به دو دسته ميراگرهاي ويسكوز جامد SVD (Solid Viscous Dampers) و مايع SVD (Fluid Viscous Dampers) دسته‌بندي مي‌شوند.

در اين مقاله، اين دو نوع ميراگر معرفي شده و بطور خاص در دسته‌ ميراگرهاي FDV به بررسي رفتار غيرخطي آنها پرداخته خواهد شد. در حالت‌هايي كه رفتار ميراگر غيرخطي فرض شود، ميراگر، تاثيري با مقدار نيروي بسيار كمتر در سازه خواهد داشت. غيرخطي بودن ميراگر، تاثير قابل توجهي روي پاسخ سازه در باره حساس به سرعت طيف داشته و پاسخ سازه را كه البته تا اندازه زيادي بستگي به سختي مهاربندي‌ها دارد، كاهش مي‌دهد. در اين مقاله، يك روش كاربردي جهت برآورد مقادير طراحي جابجايي سازه‌اي، نيروهاي سازه‌اي، برش پي و نيروي ميرايي مستقيم ناشي از طيف طرح لرزه‌اي (پاسخ) ارائه شده و در قسمت پاياني، روشي براي تعيين ويژگي‌هاي مورد نياز ميراگرها و مهاربندي‌ها براي محدود كردن جابجايي‌هاي مجاز سازه‌اي در  حدود مقادير طراحي يا ظرفيت‌هاي سازه‌اي ارائه مي‌شود....