تحقیق اختلال در ديكته، دقت، توجه و حساسيت شنيداري

قالب بندی:  ورد

تعداد صفحات: 15

تعريف اختلال در توجه (ADD)
كودكي مبتلا به ADD تلقي مي گردد كه داراي علائمي از بي توجهي مانند: ناتواني در به انجام رسانيدن كارهايي كه شروع كرده، ناكامي در گوش كردن (عدم درك صحيح از مطالب به صورت شنيداري)، حواسپرتي، مشكل در تمركز و بازماندن از فعاليت هاي مربوط به يك بازي، و رفتار تكانه اي نظير: (عمل بدون تفكر، مرتباً از كاري به كار ديگر پرداختن، مشكل در سازماندهي، نياز به مراقب، مرتباً از كلاس خارج شدن و ناتواني در يك جا ماندن) باشد.
اختلال نقص در (ADD)
اختلال نقص در توجه يكي از مواردي است كه در اغلب ناتواني هاي يادگيري همراه و يا بدون پرفعاليتي ديده مي شود. در سومين راهنماي تشخيص و آماري بيماري رواني (DSMIII) (انجمن روان پزشكي آمريكا 1980) از اختلال نقص در توجه (ADD) اصطلاحاً به عنوان كمبود نامناسب توجه مربوط به رشد (بي توجهي) همراه با ضعف در كنترل كتانه ها ياد شده است. كودكي كه مبتلا به اين اختلال مي باشد اصولاً علائمي از بي ثباتي در توانايي هاي شناختي مربوط به تكاليف تحصيلي و عملكرد متغير را از خود نشان مي دهد كه اغلب موجب پريشاني معلم، والدين و حتي خود كودك مي شود.
مطالب (DSMIII) به منظور تشخيص اختلال نقص در توجه مي بايستي كودك ملاكهاي بي توجهي (نظير شكست در به انجام رسانيدن كارهايي كه شروع كرده، شكست در گوش كردن، حواسپرتي، مشكل در تمركز يا دقت در انجام يك بازي) و تكانش (از قبيل انجام اعمال قبل از تفكر، از كاري به كار ديگر پرداختن، مشكل در سازماندهي، نياز به كنترل كننده، فريادهاي ناگهاني در كلاس، مشكل در منتظر ماندن) را داشته باشد.
و . . .